(γνωστό επίσης σαν: διάστρεμμα αστραγάλου, γύρισμα, στραμπούληγμα)
Τι είναι το διάστρεμμα ποδοκνημικής;
Το διάστρεμμα ποδοκνημικής ή διάστρεμμα αστραγάλου είναι μια κατάσταση η οποία χαρακτηρίζετε από την ρήξη ή την διάταση των συνδέσμων που σταθεροποιούν την ποδοκνημική άρθρωση ( βλέπε ανατομία ποδοκνημικής). Πιο συχνά τραυματίζεται ο έξω πλάγιος σύνδεσμος.
Ο σύνδεσμος είναι ένας δυνατός ιστός ( συνδετικός ιστός ) ο οποίος συγκρατεί τα οστά μεταξύ τους . Ο έξω σύνδεσμος αποτελείτε από τρις δεσμίδες και είναι υπεύθυνος για την σύνδεση των αστών της περόνης , του αστραγάλου και της φτέρνας( βλέπε ανατομία ποδοκνημικής) . Ο έξω πλάγιος σύνδεσμος λειτούργει προστατευτικά έτσι ώστε να μην γίνει υπερβολική ανάσπαση έσω χείλους ( εικόνα 1) . Όταν πραγματοποιηθεί αυτή η κίνηση σε υπέρμετρο βαθμό ο σύνδεσμος δεν αντέχει και τραυματίζεται . Αυτή η κατάσταση ονομάζετε διάστρεμμα ποδοκνημικής και ποικίλει από απλή διάταση ( βαθμός 1 ) , μερική ρήξη (βαθμός 2) ή πλήρη ρήξη ( βαθμός 3) .
Εικόνα 1
Το διάστρεμμα ποδοκνημικής συνήθως συμβαίνει κατά την διάρκεια δραστηριοτήτων που απαιτούν απότομες αλλαγές κατεύθυνσης του σώματος ειδικά σε ανομοιογενείς επιφάνειες . Συνήθως συμβαίνει σε αθλητές μπάσκετ , ποδοσφαίρου και βόλεϊ . αυτό συμβαίνει όταν το πόδι βρεθεί στον συνδυασμό δυο κινήσεων στις ακραίες τους θέσεις (ανάσπαση έσω χείλους ,εικόνα 1 και πελματιαία κάμψη εικόνα 2 ). Σε αυτές τις δυο φάσεις η εφαρμογή μεγάλης φόρτισης( βάρος , προσγείωση από άλμα κτλ) δημιουργεί τον τραυματισμό .
Διάστρεμμα Ποδοκνημικής – Συμπτώματα
Οι ασθενούς με διάστρεμμα ποδοκνημικής συχνά ακούν ένα χαρακτηριστικό ‘κλικ’ την στιγμή του τραυματισμού το οποίο ακολουθείται από πόνο και οίδημα στην εξωτερική επιφάνεια της ποδοκνημικής . Επίσης είναι δύσκολο ο ασθενής να φορτίσει πλήρως το σκέλος του λόγο του πόνου .
Διάγνωση διαστρέμματος ποδοκνημικής
Η υποκειμενική ( λήψη ιστορικού ) και αντικειμενική ( κλινική εξέταση ) αξιολόγηση είναι αρκετές για να οδηγήσουν τον φυσικοθεραπευτή στην διάγνωση του διαστρέμματος ποδοκνημικής . Μερικές φορές εξετάσεις όπως ακτινογραφίες , μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία μπορούν να βοηθήσουν .
Θεραπεία διαστρέμματος ποδοκνημικής
Στις περισσότερες περιπτώσεις το διάστρεμμα ποδοκνημικής θεραπεύετε με τη κατάλληλη φυσικοθεραπεία . Η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάτε σε μεγάλο βαθμό από τη συνεργασία του ασθενή με τον φυσικοθεραπευτή . Πολύ βασικό είναι η αποφυγή των δραστηριοτήτων που αυξάνουν τα συμπτώματα . Αυτό βοηθά το σώμα μας να επουλώσει τους τραυματισμένους ιστούς . Σταδιακά με την μείωση των συμπτωμάτων επιστρέφουμε στις καθημερινές μας δραστηριότητες πάντα με την καθοδήγηση του φυσιοθεραπευτή μας . Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει το πρόγραμμα
φυσικοθεραπείας
τόσο πιο γρήγορο και μόνιμο θα είναι το αποτέλεσμα. Ο ασθενής μπορεί να καθορίσει αν κάποια δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει περεταίρω βλάβη στους συνδέσμους .Γενικά μια δραστηριότητα μπορεί να αυξήσει τα συμπτώματα αν :1. Αν αυξάνεται ο πονος κατά την διάρκεια που εκτελείται ‘η
2. Αν αυξάνεται ο πονος μετά το τέλος της ή
3. Αν αυξάνεται ο πονος το πρωινό μετά την δραστηριότητα
Η θεραπεία του διαστρέμματος ποδοκνημικής για τις 48 -72 ώρες σκοπό έχει να μειώσει την αιμορραγία , το πρήξιμο και την φλεγμονή . Γι αυτό το λόγο χρησιμοποιούμε την περίδεση , την ανάροπη θέση , την ανάπαυση και την κρυοθεραπεία . Είναι επίσης πολύ βασικό οι ασθενείς να εκτελούν ασκήσεις βελτίωσης της ελαστικότητας και ασκήσεις ισορροπίας νωρίς στο πρόγραμμα αποκατάστασης για πρόληψη με στόχο την γρηγορότερη ανάρρωση και επιστροφή στις καθημερινές τους δραστηριότητες . Όλες οι ασκήσεις πάντα εκτελούνται στο όριο του πόνου χωρίς να αυξάνουν τα συμπτώματα .
Εικόνα 2
Σε περιπτώσεις μικρών τραυματισμών ( βαθμοί 1 και 2 ) η επιστροφή στις προηγούμενες δραστηριότητες είναι περίπου 2 με 6 εβδομάδες με την κατάλληλη θεραπεία και αποκατάσταση . Ασθενείς με πιο σοβαρούς τραυματισμούς ( βαθμός 3) θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο αποκατάστασης .
Φυσικοθεραπεία διαστρέμματος ποδοκνημικής
Η φυσικοθεραπεία κρίνεται απαραίτητη για όλους τους ασθενείς με διάστρεμμα ποδοκνημικής διότι όχι μόνο θα επιτύχει ταχύτερη ανάρρωση αλλά θα βοηθήσει και στην πρόληψη του επανατραυματισμού.
Η θεραπεία περιλαμβάνει :
• Κρυοθεραπεία ή θερμοθεραπεία
• αρθρική κινητοποίηση
• τεχνικές μαλακών μορίων ( μάλαξη )
• ηλεκτροθεραπεία
• διόρθωση στάσης ( αν κρίνεται απαραίτητο )
• taping
• ασκήσεις βελτίωσης της ελαστικότητας των μυών
• ασκήσεις βελτίωσης της δύναμης των μυών
• ασκήσεις βελτίωσης ισορροπίας
